« در سوگ خاتم الانبیاء »
اشک غم از دیده ریزد در عزای مصطفی
دل همی نالد به سوگ جانگزای مصطفی
رخت ماتم بر تن اهل جهان گردیده است
هرطرف برپا بود بانگ رثای مصطفی
دیده زین دارد نی بربست ختم المرسلین
جنّ و انسان و ملک گریان برای مصطفی
خاتم پیغمبران زین دار فانی دیده بست
شدجهان محروم از لطف و صفای مصطفی
پیک حق از امّت خود رخ کشیده در نقاب
لیک نورانیست شمع حق نمای مصطفی
رنجها در راه دین دید از جفای مشرکین
تا که گردد جاودان دین خدای مصطفی
شعب بوطالب مرا کافیست بر این مدّعا
جور بی حد شد به پاداش عطای مصطفی
شد چراغ رهنما بر جاهلان بت پرست
پاسخش سنگ جفا آمد روای مصطفی
دُرّ دندانش به سنگ دشمنان دین شکست
بود پاسخ بر کلام ره گشای مصطفی
خون اگر از دیدگان در این عزا بارد رواست
دل مده حکاک برکس جز ولای مصطفی